حسین موسوی پژوهشگر حوزه مدل‌سازی اطلاعات ساخت با تشریح نقش فناوری‌های دیجیتال در توسعه شرکت‌های ساخت وساز گفت: گزارشی از PWC نشان می‌دهد که ۷۱ درصد شرکت‌های ساخت وساز بر این باورند که به کار گرفتن فناوری‌های دیجیتال در ۵ سال آینده، عامل اصلی رشد این صنعت خواهد بود. فناوری‌های دیجیتال می‌تواند منجر به کاهش زمان برنامه‌های پروژه تا ۲۰ درصد شده و همچنین بهره وری را نیز تا ۶۰ درصد افزایش می‌دهد.
وی افزود: در دنیای امروز که به‌سرعت در حال تغییر است، ظهور فناوری‌های دیجیتال، خودکارسازی و هوش مصنوعی از مهمترین عوامل موج ششم اقتصادی است. با پیش‌بینی روندفناوری، شرکت‌ها می‌توانند از نظریه چرخه‌هانوآوری برای شناسایی فناوری‌های جدیدی که ممکن است در آینده موثر باشند، استفاده کنند. با الگوبرداری از نظریه مذکور برای بهبود اقتصاد کلان کشور نیز حتما باید از نوآوری‌های عصرحاضر مانند دیجیتال‌سازی هوش مصنوعی کلان داده استفاده کرد.
۱.۲ تریلیون دلار صرفه‌جویی با بهره‌مندی از فناوری‌های دیجیتال
موسوی با تشریح آینده صنعت ساخت وساز در سایه اقتصاد دیجیتال گفت: گزارشی از مجمع جهانی اقتصاد نشان می‌دهد که صنعت ساخت‌وساز می‌تواند با اتخاذ فناوری‌های یجیتال تاسال ۲۰۲۵ به‌طور جهانی تا ۱.۲ تریلیون دلار صرفه‌جویی داشته باشد و همچنین می‌تواند منجر به کاهش ضایعات مواد مصرفی تا ۹۰ درصد شود.
از عوامل اصلی که موجب شتاب بیشتر در پیاده‌سازی فناوری دیجیتالی، می‌توان به مواردی مانند مدیریت یکپارچه اطلاعات، استفاده از کلان‌داده‌ها، استفاده از هوش مصنوعی برای استخراج و تحلیل داده، واقعیت مجازی، واقعیت افزوده، هوش‌مصنوعی و بلاک‌چین، انقلاب صنعتی چهارم و تحول در ساخت ونگهداری زیرساخت‌ها اشاره کرد. همچنین فناوری‌هایی همچون هم‌زاد دیجیتالی، اینترنت اشیا، طراحی‌مولد، پرینترهای سه‌بعدی، بهره‌گیری از پهپادها، اسکنرهای لیزری، تولید انبوه ساختمان و ساخت مودلار و مدل‌سازی اطلاعات ساخت (BIM) از مهمترین فاکتورهای موجود در آینده صنعت ساخت می‌باشد.
موسوی با اشاره به اینکه پیاده‌سازی دیجیتال‌سازی در صنعت ساخت‌وساز به چند دلیل حائز اهمیت است که اولین آن نقش به‌سزای صنعت ساخت‌وساز در تجارت جهانی است، گفت: بر اساس گزارش سازمان تجارت جهانی در سال ۲۰۲۲، ارزش تولید ناخالص داخلی صنعت ساخت در جهان به بیش از ۱۲ تریلیون دلار رسید. این میزان تولید، ۷ درصد از کل تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل می‌دهد. همچنین در سال ۲۰۲۲، ارزش صادرات محصولات ساختمانی در جهان به بیش از یک تریلیون دلار رسید. این میزان صادرات، ۲ درصد از کل صادرات جهان را تشکیل می‌دهد. اما چالش‌ها و مسائل خاص صنعت ساخت‌وساز موجب کاهش بهره‌وری این صنعت و عدم رشد مناسب آن نسبت به دیگر صنایع شده است.
لزوم باورمندی به قدرت فناوری‌های دیجیتال درصنعت ساخت وساز
این پژوهشگر کاهش بهره وری صنعت ساخت و ساز را با عدم باورمندی به فناوری‌های جدید مرتبط دانسته و گفت: یکی از مهمترین دلایل آن این است که صنعت ساخت‌وساز یک صنعت سنتی است و به روش‌های قدیمی و اثبات‌شده خود متکی است. بسیاری از افراد در این صنعت معتقدند که فناوری‌های جدید غیرضروری هستند و ممکن است، باعث پیچیدگی و افزایش هزینه‌ها شوند. ضمنا فناوری‌های جدید اغلب هزینه بالایی دارند و ممکن است که برای شرکت‌های کوچک و متوسط ساخت‌وساز مقرون‌به‌صرفه نباشند.
همچنین پیاده‌سازی فناوری‌های جدید در صنعتساخت‌وساز می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. این فناوری‌ها اغلب نیاز به تغییرات اساسی در فرآیندهای کاری خود دارند که می‌تواند زمان‌بر و پرهزینه باشد. با وجود این چالش‌ها، دیجیتال‌سازی در صنعت ساخت‌وساز در حال افزایش است. فناوری‌های جدید می‌توانندبه بهبود بهره‌وری و کاهش دوباره‌کاری، کاهش هزینه‌ها و افزایش ایمنی در این صنعت منجر شود
رشد ظرفیت‌های بالقوه دیجیتال‌سازی در ایران
وی در پایان با اشاره اینکه فناورهای دیجیتالی در صنایع ایران در حال پیشروی هستند، افزود: در ایران با توجه به تاسیس «انجمن صنفی کارفرمایی فناوری دیجیتال و هوشمندسازی» تلاش‌های قابل‌توجهی به‌منظور هدفمندسازی و ایجاد سازوکار صنفی برای هوشمندسازی خدمات عمومی، هدفمند کردن دیجیتال‌سازی در بازارهای مالی، ساختمان، خدمات شهری و سایر تخصص‌ها شده است. این امید وجود دارد که با تمرکز روی خدمات ظرفیت‌های بالقوه دیجیتال‌سازی یمانند صدور خدمات مهندسی و تخصصی در زمینه دیجیتال‌سازی، انتقال تجربه از کشورهای پیشرو، ترغیب وزارت علوم و تحقیقات و فناوری به‌منظور به‌روزرسانی سرفصل‌های رشته‌های تحصیلات تکمیلی با آموزش برنامه‌نویسی، استفاده از کلان‌داده در کسب‌وکارها، هوش مصنوعی، واقعیت افزوده و مجازی و غیره، بتوان زیربنای این تحول را پایه‌ریزی کرد.
