رشد و رونق اقتصادی بدون سرمایه‌گذاری امکان‌پذیر نیست و در این راه، اقتصاد کشور نمی‌تواند تنها با اتکا به سرمایه‌های داخلی پیش برود. بدون سرمایه‌گذاری امکان رشد و توسعه اقتصادی تقریباً غیر ممکن است، اما موضوع مهمتر این است که در دنیای کنونی و در بستر اقتصاد جهانی، بدون سرمایه‌گذاری خارجی شاید توسعه اقتصادی متوقف نشود، اما بدون شک بسیار کُند پیش خواهد رفت و از قافله اقتصاد جهانی عقب خواهد ماند. شکی وجود ندارد که سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی دو بال اصلی رشد و توسعه اقتصادی است و بدون یکی از آنها دیگری توان پرواز نخواهد داشت.
بوطاق خانبداغی، رییس کنونی انجمن دوستی ایران و آلمان گفت: به اعتقاد بنده، سرمایه‌گذاری به معنای سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی است که الفبای اقتصاد، تولید، صنعت و تجارت است. سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی؛ ارکان و الفبای اقتصادی تولید، صنعت، تجارت و مراودات دوطرفه در تمامی زمینه‌ها و بخش‌های مورد نظر طرفین را در برمی‌گیرد.
خانبداغی ادامه داد: متاسفانه در چهار دهه گذشته، دولت‌ها بیشتر به جای واگذاری بخش اقتصادی (صنعت، تجارت و کشاورزی) و همکاری با بخش خصوصی، همواره بر اقتصاد دولتی در امر تولید و تجارت عمل کرده‌اند که به‌نام “اقتصاد ناموفق دولتی” نیز نامیده می‌شود.
وی گفت: بعد از امضای برجام، ۵۲ هیات اقتصادی از آلمان برای سرمایه‌گذاری و همکاری اقتصادی صنعتی به ایران آمدند، ولی متاسفانه هیچ‌یک از مسیولان، وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها یا حتی کارخانه‌دارهای بخش خصوصی، نتوانستد از این فرصت استفاده کنند که این امر نشان‌دهنده عدم برنامه‌ریزی و ضعف ما بوده است.
رییس کنونی انجمن دوستی ایران و آلمان افزود: سرمایه‌گذاری شرکت‌ها در نمایشگاه‌های بین‌المللی، گردشگری، صنعتی و ارایه محصولات تولیدات داخلی می‌توانست در داخل و خارج، میلیون‌ها شغل و میلیاردها تومان درآمد برای کشور و اعتماد بین‌الملل را به همراه داشته باشد. عملکرد دیگر نمایشگاه علاوه بر موضوع اقتصادی؛ مرکز تبادل علم، فناوری و نوآوری و آشنایی نسل آینده کشور است.
خانبداغی گفت: در همین حال، عدم استفاده دولت از افراد مجرب و با تجربه و فشار تحریم‌ها، نوسانات نرخ ارزی و عدم ثبات قوانین و نبود مشوق‌های لازم در تمامی زمینه‌های اقتصادی، موجب شده که حتی گردشگران هم تمایل چندانی برای سفر به ایران یا همکاری را نداشته باشند و این امر باعث بی‌رغبتی سرمایه‌گذاران شده است. متاسفانه در بخش اقتصادی و تولید، شاهد عدم برنامه‌ریزی و ایجاد زیرساخت‌ها در راستای همکاری بین‌المللی هستیم.
