همزمان با حضور معاون آژانس بین المللی انرژی هسته ای در تهران، محمد اسلامی رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان تصریح کرده است که ایران توانایی غنی‌سازی اورانیوم را به‌طور بی‌سابقه‌ای افزایش داده‌است این در حالی است که براساس توافقنامه برجام، ایران تنها می‌تواند ۲۰۲ کیلوگرم اورانیوم با غلظت ۳.۷ درصد در اختیار داشته باشد. اما حالا گمان می رود که نه فقط در میزان و وزن، که در غلظت مواد انباشت شده نیز ایران از مفاد برجام تخطی کرده است. لحن محمد اسلامی در بیان این خبر به گونه ای بود که از آن نوعی هماوردطلبی و مقابله با طرف های مقابل برداشت می شود. چنان که او با بی سابقه خواندن این میزان از پیشرفت صنعت هسته ای کشور، تصریح کرد که در حال حاضر، ظرفیت غنی‌سازی اورانیوم در کشور به بیش از دو برابر کل تاریخ این صنعت رسیده است.
در این میان هیات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به ریاست ماسیمو آپارو، معاون پادمانی رافائل گروسی، که شنبه وارد تهران شده بود، بامداد امروز یکشنبه تهران را به مقصد وین ترک کرد. معاون پادمانی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در طول این سفر علاوه بر مذاکرات فنی با هیات ایرانی، با معاون بین‌الملل، حقوقی و مجلس و نیز مدیرکل خلع سلاح و امنیت بین‌الملل وزارت امور خارجه و محمد اسلامی، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران دیدار و ملاقات کرد.
جالب است که پس از پایان این سفر در موضعی دیگر، این بار کمال خرازی هماورد طلبی کرد و گفت: ما از توانایی‌های بالایی برخورداریم ولی قصد تولید بمب اتم نداریم زیرا سلاح امنیت آفرینی نیست و از نظر اعتقادی تولید بمب را حرام می‌دانیم و داشتن فناوری هسته‌ای خود بازدارنده است. خرازی به این نکته هم اشاره کرد که لازم است اسرائیل به عنوان تنها دارنده سلاح اتمی در خاورمیانه خلع سلاح شود. این سخن خرازی که بر خلع سلاح اسرائیل تاکید کرده است، می تواند به طور تلویحی به این نکته اشاره کند که اگر اسرائیل تن به خلع سلاح ندهد، ممکن است ایران برای حفظ توازن قدرت به ساخت سلاح هسته ای روی بیاورد هرچند که اکنون این اقدام در دستور کار تهران قرار ندارد.
اما آیا این همکاری با آژانس به منظور ارتقاء و تعمیق همکاری فی مابین ایران و این نهاد بین المللی صورت گرفته و آیا از آن اثرات مثبت بر روی پیشبرد گفتگو های وین انتظار می رود؟ اتفاقا این هدف نه از سوی تهران و نه از سوی غرب دنبال نمی شود. در واقع پس از پایان آخرین دور مذاکرات ایران با اروپایی ها و گفتگوهای غیر مستقیم برقرار شده میان ایران و ایالات متحده، هیچ امیدی برای حصول توافق میان دو طرف پدید نیامد. از زبان مقامات دو طرف شنیده می شود که امیدی برای بازگشت به توافق وجود ندارد. حتی روس ها هم که گاهی ابراز خوشبینی می کردند، اکنون در بهترین حالت هیچ چشم اندازی را در برابر این گفتگو ها و یا احتمال برقراری مجدد گفتگو های وین ترسیم نمی کنند. در این میان گمان می رود که ایران برای جلوگیری از پیچیده تر شدن مناسبات با آژانس و احتراز از حرکت به سوی مکانیزم ماشه، کارشناسان آژانس را پذیرفته است. در این صورت آن چه در مورد بهبود اوضاع در ایران، در پی تداوم همکاری با آژانس بین المللی انرژی هسته ای گفته می شود، شاید چندان واقع بینانه نباشد.
