با توجه به توسعه و پیشرفت صنعت غذا در دهههای اخیر، مجموعههای مختلفی پا به فعالیت در این عرصه گذاشتهاند که عملکرد موفقی در تولید محصولات متنوع داشته و دارند و توجه به کیفیت را سرلوحه فعالیتهای خود قرار دادهاند. یکی از این مجموعههای موفق، شرکت محصولات غذایی گوناگون است که در مدت ۱۳ سال فعالیت خود، سبد متنوعی را در اختیار مصرفکنندگان قرار داده است. خانم شبنم پرویزی، مدیر کنترل کیفیت این شرکت در گفتوگو با ماهنامه «دنیای سرمایهگذاری»، تامین سرمایه در گردش و کمبود نقدینگی را بزرگترین چالش صنعت غذا در ایران میداند که ماحصل آن را میخوانید.
شرکت محصولات غذایی گوناگون در زمینه تولید چه محصولاتی فعالیت دارد؟
این مجموعه از سال ۱۳۹۰ آغاز به کار کرده و در ابتدا تکمحصولی بوده، ولی در حال حاضر انواع مختلفی از محصولات مانند انواع شوریجات، انواع ترشیجات، زیتون شور، خیارشور، کنسرو برگ مو، سیر مروارید، سیر کاراملی، موسیر و انواع کنسروها شامل کنسرو لوبیا، لوبیا با قارچ، عدسی، نخود آبگوشتی، نخود فرنگی، کنسرو قارچ، مایه ماکارونی، خوراک بادمجان و کنسرو ذرت را تولید میکنیم.
در زمینه فعالیت خود با چه مشکلاتی مواجه هستید؟
مشکل اصلی ما تامین سرمایه در گردش، نقدینگی و تسهیلات بانکی است.
توسعه و خرید دستگاههای جدید، احداث خط و محصول جدید هزینهبردار است و با توجه به شرایط بازار، تامین نقدینگی کار راحتی نیست.
گاها پیش آمده که به منظور تولید محصولات، مواد اولیه و سایر اقلام را به صورت نقد خریداری و دستمزد نیروی کار را پرداخت کردهایم، اما در شرایطی محصول را به فروش میرسانیم که چک آن مربوط به ۴ ماه یا ۶ ماه بعد میشود.
زمانی هم که پول آن وصول میشود، با توجه به نوسانات ارزی، دیگر ارزش قبلی را ندارد.
همچنین کوچک شدن سفره مردم، کاهش توانایی خرید و افت میزان تقاضا از مشکلات دیگری است که با آن مواجه هستیم.
ناگفته نماند، حدود ۹۹ درصد مواد اولیه که در فرآیند تولید مورد استفاده قرار میدهیم، در داخل کشور تولید میشود، به همین دلیل برای تامین مواد مورد نیاز مشکل خاصی نداریم؛ اما از این جهت که باید محصولات کشاورزی را به صورت نقدی خریداری کنیم، همان بحث سرمایه در گردش مطرح است.
این در حالی است که تاکنون موفق به دریافت تسهیلات هم نشدهایم.
به عنوان مثال، چندی پیش برای توسعه خط تولید رب گوجه فرنگی، تقاضای وام دادیم و بعد از کلی رفت و آمد و تهیه مدارک مورد نیاز، به ما گفته شد که در تولید رب گوجه فرنگی اشباع هستیم و نیازی نمیبینیم که به شما وام بدهیم.
نوسانات نرخ ارز به نوعی بر زندگی تمام افراد جامعه تاثیر دارد؛ این تاثیر برای تولیدکنندگان و صادرکنندگان موادغذایی به چه صورت است؟
اکثر مواد اولیه ما تولید داخل هستند، اما نوسانات نرخ ارز تاثیر بسیاری بر آنها دارد. حتی زمانی که برای تهیه یک لیبل ساده به چاپخانه سفارش میدهیم، به ما میگویند که پس از دریافت نرخ جدید، به شما اعلام میکنیم.
حالا این برچسب ساده را به قیمت قوطیهای مصرفی، مواد بستهبندی مصرفی، دستگاهها و مواد اولیه که همگی تحتالشعاع این قضیه قرار میگیرند، تعمیم دهید.
برای تحقق جهش تولید به ویژه در صنعت غذا با چه موانعی مواجه هستید و آیا با وجود مشکلات موجود، جهش تولید امکانپذیر است؟
تولید یک بحث است و فروش یک بحث دیگر؛ قدرت خرید مردم روزبهروز کاهش پیدا میکند و اگر ما جهش تولید هم داشته باشیم و میزان تولیدات خود را چندین برابر هم کنیم، موضوع مهم، فروش و وجود تقاضا در بازار است و این یک واقعیت است.
محصولاتی که در مجموعه ما تولید میشود، جزو کالاهای اصلی محسوب نمیشوند و اگر ترشی یا شور در سفره خانوار نباشد، اتفاقی نمیافتد؛ بنابراین اگر ما میزان تولیدات خود را افزایش دهیم و در انبار دپو کنیم، فایدهای نخواهد داشت.
در حال حاضر وضعیت ماشینآلات در صنعت غذا چگونه است و آیا از دستگاههای مدرن استفاده میکنید یا به دلیل تحریمها، چنین امکانی را ندارید؟
تحریمها تاثیر خود را دارد، اما اگر نقدینگی وجود داشته باشد، با وجود تحریمها هم میتوانیم ماشینآلات جدید را وارد کرده و مورد استفاده قرار دهیم.
دستگاههای ما مدرن هستند، ولی واقعیت این است که باید با دنیا پیش برویم؛ چراکه هر دستگاهی بعد از مدتی فرسوده شده و استهلاک پیدا میکند و باید بهروزرسانی و تعویض شود که این مساله هم به بحث نقدینگی بازمیگردد.