شرکت تحفه زرین آذربایجان، واقع در شهر عجب‌شیر از توابع استان آذربایجان شرقی، با پیشینه‌ای خانوادگی بالغ بر ۴۰ سال است که تحت عنوان برندهای باغ دره، آفتاب شیرین و خشکبار پناهی، فعالیت خود را در رابطه با محصولاتی مانند مغز گردو، انواع بادام، انجیر خشک، آجیل چهار مغز، قیسی، آلو بخارا و کشمش سبز آغاز کرده و تا به امروز ادامه داده است. این شرکت علاوه بر صادرات مستمر محصولاتی مانند کشمش، نخودچی، انجیر و انواع آلوچه، واردات محصولاتی مانند بادام زمینی و انواع تخمه را نیز در کارنامه خود دارد. مشروح گفت‌وگوی ما با مصطفی پناهی، مدیرعامل شرکت تحفه زرین آذربایجان از نظرتان می‌گذرد.
در خصوص عمده‌ترین فعالیت‌های شرکت تحفه زرین آذربایجان توضیحاتی ارائه فرمایید.
فعالیت اصلی این شرکت، صادرات و واردات خشکبار و آجیل است.
تحفه زرین آذربایجان در خصوص برخی از محصولات مانند کشمش به صورت کاملا تخصصی و حرفه‌ای عمل می‌کند، به‌طوری که کشمش را بیزینس اصلی خود می‌داند.
نکته حایز اهمیت دیگر اینکه ما خود را محدود به یک محصول نکرده و به‌صورت مستمر اقدام به صادرات کشمش، نخودچی، گل محمدی و آلوجات به نقاط مختلف جهان می‌کنیم.
البته سهم عمده این صادرات به دبی است که به صورت هفتگی انجام می‌پذیرد.
سه برند اصلی شرکت تحفه آذربایجان؛ باغ دره، آفتاب شیرین و خشکبار پناهی هستند که برند باغ دره در داخل و خارج ایران شناخته شده‌تر است و در بازارهای جهانی بسیار مورد استقبال قرار می‌گیرد، از همین‌رو در امر صادرات، بیشتر روی باغ دره و آفتاب شیرین متمرکز هستیم، زیرا این برند مشتریان بیشتر و بهتری دارد.
به غیر از تعهد ارزی و بازگشت ارز حاصل از صادرات که به گلایه صادرکنندگان تبدیل شده است، بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های دست‌وپاگیر و دخالت‌های دولت، از دیگر موانع صادرات به شمار می‌آید. نظر شما در این رابطه چیست؟
تا زمانی که بازار و اقتصاد ما دستوری است و مداخله در کار وجود دارد، به هیچ جا نمی‌رسیم.
به عنوان مثال ما در مورد بادام زمینی، درگیری‌هایی با وزارت جهاد کشاورزی داشتیم، زیرا قبلا کارها به صورت دستی انجام می‌شد، اما از یک مقطع زمانی به بعد، این وزارتخانه کارها را سامانه‌ای کرد تا میزان مراجعه را کاهش دهد.
بنده بادام زمینی وارد کرده بودم و حدود 4 ماه در بندرعباس مانده بود و مشکل هم از طرف شرکت ما نبود، بلکه به سامانه وزارت جهاد کشاورزی مربوط می‌شد.
برای حل این مشکل به غیر از پیگیری‌هایی که کارمندان مجموعه ما داشتند، چندین مرتبه شخصا به وزارت جهاد کشاورزی مراجعه کردم.
به ما می‌گویند که کالا وارد کنید و سپس مشکلات خود را به ما تحمیل می‌کنند و هیچ‌کس هم پاسخگوی خراب شدن محصول در بنادر نیست.
امروزه تاجران ایرانی، علاوه بر جنگیدن با تحریم‌های خارجی، بین چرخ دنده‌های برخی از تصمیمات داخلی در حال له شدن هستند و مشکلاتی هم که در حوزه تحریم‌ها و مسایل مالیاتی داریم، چالش‌های دیگری را ایجاد کرده است.
نوسانات و افزایش قیمت ارز، چه چالش‌هایی را پیش پای شما به عنوان یک صادرکننده خشکبار قرار داده است؟
نوسان نرخ ارز، هم واردکننده و هم صادرکننده را به شدت آزار می‌دهد.
به یاد دارم که سال گذشته در طول برگزاری یکی از نمایشگاه‌های خارجی، قیمت دلار از ۴۳ هزار تومان به حدود ۵۶ هزار تومان تغییر یافت و یک خریدار از کشور سنگال استعلامی در خصوص قیمت پسته داشت؛ زمانی که به او قیمت را اعلام، در کمال تعجب گفت که شما باید با قیمت جدید دلار، محاسبات خود را انجام داده و قیمت اعلام کنید.
این در حالی است که با توجه به افزایش نرخ دلار، قیمت در داخل کشور مدام بالا خواهد رفت و حتی بعد از اصلاح نرخ دلار و یا نوسان‌گیری توسط دولت، قیمت سریعا کاهش پیدا نخواهد کرد و زمانی سپری خواهد شد تا به تعادل برسد.
دقیقا این گذشت زمان موجب از دست دادن بازار خارجی می‌شود.
در واقع دولت به جای حمایت از صادرکننده با دخالت‌های غیر آگاهانه و دستوری، مشکلات زیادی را به وجود می‌آورد.
حقیقتا در تجارت، تولید مازاد نیاز کشور صادر می‌شود و در رابطه با برخی از محصولات که تقاضا در داخل کشور بیشتر از تولید است، واردات از طریق مبادی گمرکی رسمی و یا ته‌لنجی و کولبری صورت می‌پذیرد که تماما و به‌طور مستقیم تحت تاثیر نرخ دلار است.
به‌طور خلاصه، تک‌نرخی شدن قیمت دلار می‌تواند تا حدودی این نرخ را ثبات ببخشد و در نتیجه تاجران ایرانی هم با خیال آسوده‌تری به امر تجارت خواهند پرداخت.
